در خلوتِ خمو شـــــــــیِ غمهـــا غنوده ایم


خورشید را زصفحه ی فــــــــردا زدوده ایم


بر دفتر ضمیــــــــــرو زمان مهر بسته ایم


یک خامه درمصیبت دنیــــــــــا نسوده ایم


فریاد ها شکستـــــــــــــه و زنجیر ها بپا


جزبسته ای به میلـــه ی زندان نبوده ایم


ساحل ندید زورق گمگشــــــــته را به ره


گرداب- حلقه برتن و دریـــــا -ربوده ایم


بر آسمــــــان آبی امیــــــــــــــد های دور


بیهوده دیده دوختـــــــــه انگار هوده ایم


از هر کرانـــــــــــــه دایر? دشمنان بلند


این پرده را به سیر و تماشاگشوده ایم



شعراز حسنیه عثمان داود


بیست وهشتم نوامبر 2012

نوشته شده در یکشنبه 92/3/19ساعت 9:3 صبح توسط حُسنیـَــه نظرات ( ) | |